محله «مفتآباد» پایتخت را بشناسید | اینجا هرچه سنگ را دورتر پرتاب کنی، زمین وسیعتری میگیری!
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۱۴۸۰
همشهری آنلاین – حسن حسنزاده: برای پرسه در خاطرات مفتآباد باید به ۸ دهه پیش سفر کنیم؛ به سالهای دهه ۲۰ و روزگاری که به جای خانههای فرسوده و کوچههای کمعرض بخشهایی از محلههای صفا، شهید اسدی و زاهد گیلانی در شرق تهران، تا چشم کار میکرد زمین بایر دیده میشد. همان روزها بود که سنگ بنای این محلهها گذاشته شد و البته ساکنان اولیهاش در آغاز به آن محدوده لقب «مفتآباد» داده بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قصههای خواندنی تهران را اینجا ببینید
برای ریشهیابی دقیق این نام و ماجرای جالب و البته عجیب این نامگذاری باید سری به محدوده شرقی خیابان ۱۷ شهریور فعلی بزنیم و پای خاطرات قدیمی های محله بنشینیم. «مهدی علیزاده» یکی از ساکنان محله صفا میگوید: «سالهای آغازین دهه ۲۰ اینجا خبری از خانه و کوچه و خیابان نبود. به هر طرف که میرفتی جز زمین خاکی چیزی دیده نمیشد. آن زمان، اراضی محله صفا خارج از حصار شهر بود و زمینها سند ملکی رسمی هم نداشتند. میان اهالی معروف است وقتی مهاجرانی از اقوام و مناطق مختلف به این منطقه رسیدند، حدود زمینهایشان را با پرتاب سنگ مشخص کردند و آنجا خانه ساختند. به همین دلیل بود که نام مفتآباد سر زبانها افتاد و هنوز هم حتی برخی از قدیمهای محله از همین اسم استفاده میکنند.»
هر که پولش بیش دیوارش بیشتر!روایت دیگری هم برای تعیین حدود زمینها وجود دارد؛ اینکه محدوده زمینها را توان مالی افراد برای دیوارکشی تعیین میکرد. علیزاده میگوید: «میان اهالی معروف است که مهاجران اولیه حدود زمینها را با پرتاب سنگ تعیین میکردند، اما به نظر من دلیل قانعکنندهتر و معتبرتری هم وجود دارد. برخی می گویند هر کسی که پول بیشتری برای دیوارکشی و تعیین حدود زمین خود داشت، زمین بزرگتری نصیبش میشد. یعنی مهاجرانی که توان مالی بیشتری داشتند محدوده وسیعتری را دیوارکشی میکردند و در آن خانه میساختند.» هنوز هم بسیاری از ساکنان محدوده مفتآباد با یکدیگر نسبت فامیلی دارند. ریشه این اتفاق را هم باید در نحوه ورود و خانهسازی مهاجران اولیه جستوجو کرد. «ذبیحالله علیزاده» یکی دیگر از ساکنان قدیمی محله صفا میگوید: «آن زمان، مهاجران زیادی به این محدوده آمدند و شروع به خانهسازی کردند. بعضیها قطعه زمین بزرگتری نصیبشان شده بود اما پولی کافی برای ساخت خانه بزرگتر در آن نداشتند. در نتیجه آن زمین را میان اقوام و بستگانشان که بعدها به این محدوده آمدند، تقسیم کردند. به همین دلیل خیلیها در مفتآباد با هم نسبت فامیلی داشتند و هنوز هم این نسبتهای فامیلی دیده میشود.»
کوچههای آشتیکنان در این محدوده، یادگاری ساخت و سازهای غیراصولی همان دوران است. از مفتآباد تا زمین مصدقبه محدوده مفتآباد، زمین مصدق هم گفته میشد. این نام هم برای خود روایت جالبی دارد. در کشاکش ســالهای ملیگرایی و کودتا علیه مصدق بود که بســیاری از شهرستانیها به تهران کوچ کردند. بخشی از اراضی محدوده محلههای فعلی زاهدگیلانی، صفا و شهید اسدی هم چون خارج از حصار شهر قرار داشت، عمدتا زمین بایر بود. اهالی قدیمی این محلهها میگویند آن زمان بعضیها به کل محله و بخشهایی از محله صفا، زمینهای مصدق میگفتند؛ چون حدود سالهای ۱۳۳۰ دولت وقت اعلام کرده بود که مردم میتوانند این زمینهای بایر را که خارج از حصار شهر قرار داشت بهصورت رایگان تملک و در آن خانهسازی کنند. سالها بعد اما سند اولیهای به اهالی این محله داده شد.
پرسه در خاطرات قدیمیترین کوچه محلهاگرچه با توسعه شهر و نوسازی بافت قدیمی این محلهها، کمتر نشانی از خانههای اولیه مفتآباد وجود دارد اما کوچه قنات، به عنوان یکی از نخستین کوچههای این محدوده، هنوز هم در دل محله صفا باقی است و قدم زدن در آن موسفیدان محله را با خود به خاطرات دهها سال پیش میبرد. نامگذاری کوچه قنات هم برای خود ماجرایی دارد و اشاره به آن خالی از لطف نیست. کوچه قنات گل سرسبد کوچههای این محله بود. دلیلش هم این بود که در بیآبی آن روزگار و در دورانی که هنوز آب لولهکشی به تمام نقاط تهران نرسیده بود، مظهر یکی از قناتهای پرآب تهران در این کوچه قرار داشت. قنات جاری در کوچه قنات نیاز اهالی کوچه و البته مهاجرانی که در کوچهها و حتی محلههای اطراف ساکن شده بودند را تامین میکرد. قنات این کوچه، در ابتدا ۲ چاه کم عمق و بسیار پرآب بود که امکان برداشت آب بدون نیاز به ســطل و طناب هم در آن فراهم بــود. آب این قنات علاوه بر مصارف شست وشــو و آبیاری درختان و گیاهان در روزهایی که هنوز آب لوله کشــی به بخشهای شرقی خیابان ۱۷ شهریور نرســیده بود به عنوان آب آشــامیدنی استفاده میشد. اما ســالهای پایانی دهه ۳۰ خاطــرات اهالی محلــه با قنات پرآب کوچه قنات به ایســتگاه آخر رسید. آب لولهکشــی راهش را به کوچه قنات هم باز کرد و بــه تدریج چاه و قنات پرآب کوچه مســدود شــد. آب لولهکشــی که آمد، اهالی روی قنــات را با آجر و آهک پوشــاندند. حتی حمام مهرداد که آن سوی بزرگراه فعلی امام علی(ع) فعال بود هم از آب قنات بینیاز شد.
اینجا همان نقطهای است که روزگاری مظهر قنات خاطرهانگیز کوچه قنات بود. کد خبر 706656 برچسبها ساخت و ساز محله قنات هویت شهری همشهری محله خیابان رودخانه تاریخ عمومی ایران کوچه مسکن - آپارتمان نشینیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ساخت و ساز محله قنات هویت شهری همشهری محله خیابان رودخانه تاریخ عمومی ایران کوچه مسکن آپارتمان نشینی حدود زمین کوچه قنات مفت آباد محله صفا آب لوله هنوز هم کوچه ها زمین ها محله ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۱۴۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ما نسلی بی نظیر اما در حال پایان هستیم
ما بینظیرترین نسلیم! ما نسل انتقالیم. آخرین بازماندههای نسل سنتی، و اولین اهالی دهکده مجازی نسل مدرن. ما با تمام سختیهایی که داشتهایم نسلی بینظیریم. نسلی که باورهای سنتی را پذیرفت تا بر جهان مدرن غلبه کند. نسلی هستیم که هم خانوادهی پرجمعیت را تجربه کردیم و هم خانواده کمجمعیت تک فرزندی را دیدیم . نسلی هستیم که عمو، عمه، دایی و خاله برایمان بسیار پررنگ بود، و نسلی را دیدیم که کمکم با آن غریبه شدن.
نسلی هستیم که همسایه و هممحلهای بخش مهمی از خاطراتمان بود، و نسلی را دیدیم که در یک آپارتمان چند واحدی، کسی کسی را نمیشناسد. نسلی که گروههای گفت وگوی مان، جمع شدنهای مان داخل کوچه بود، و نسلی را دیدیم که با ایسنتاگرام و واتساپ و تلگرام، جمعهای مجازی تشکیل دادند اما سال تا ماه یکدیگر را نمی بینند و بعضاً نمیشناسند.
نسلی که روزها و هفتهها در خانهی پدربزرگ و عمو و دایی و… میماندیم، و نسلی را دیدیم که بعد از دو ساعت مهمانی در خانهی پدربزرگ و عمو و دایی، در گوش پدر و مادر غر میزند که چرا نمیرویم؟
نسلی هستیم که تماشای آلبومهای خانوادگی، یکی از سرگرمیهای مهمانیهای مان بود، و نسلی را دیدیم که هزاران عکس بیحس را در حافظه گوشی و کامپیوتر ذخیره میکند و هرگز هوس نمیکند آنها را بار دیگر ببیند.
نسلی که در پذیرایی خانههایمان فقط پُشتی و بالش بود، اما با کلی مهمان و نسلی را دیدیم که مُبل، بخش زیادی از فضای خانهشان را اِشغال کرده است و کسی نیست روی آنها بنشیند. ما نسلی بینظیریم!ما جنگ دیدهایم، آژیر قرمز شنیدهایم، دشمن بیرحم دیدهایم، بمباران و توپ و تانک و موشک دشمن دیدهایم. ما بیرحمترین موجودات تاریخ را دیدهایم، داعش را تجربه کردهایم و از آن طرف مردِ میدان را داشتهایم. (شهدا و جانبازان را) ......
ما با همهی نسلها فرق داریم. ما بینظیرترین نسلی هستیم که نه قبلاً وجود داشته و نه بعدها به وجود میآید. در زمان ما سرای سالمندان اسمی ناآشنا بود، اما امروز در هر شهر و محلهای تابلوی این مراکز خودنمایی میکند. ما نسل انتقالیم. آخرین بازماندههای نسل سُنّتی و اولین اهالی دهکدهی مجازی نسل مُدِرن. ما با تمام سختیهایی که داشتهایم نسلی بینظیریم ...
بیشتر بخوانید:
انقلاب علمی خاموش و انفعال ما / پیشگامی تولید فکر نیازمند آزاداندیشی از قیدهای تحمیلی است
استالین و پژوهش های جانبدارانه
نقد ادعای ظهور عصر پسادینی در ایران
پژوهش جانبدارانه در اتحاد جماهیر شوری
216216
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1889119